Laten we, als vervolg op het Vormen vs. personen verhaal, een stap zetten van de abstracte theorie naar een praktischer zicht op ondernemerschap.
Ik zou willen beginnen met de omstandigheden die me tot mijn besluit hebben aangezet. In 2016 kreeg ik, tijdens een reorganisatie bij de ING Bank die toen mijn werkgever was, de keuze om hetzij voor mijn baas te blijven werken dan wel me op een avontuurlijke freelance weg te begeven.
In mijn vorige post heb ik voor- en nadelen van ondernemerschap op een rijtje gezet. Maar wat houdt dat eigenlijk in — ondernemer zijn?
Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden moet je je lang en breed verdiepen in talrijke wettelijke bepalingen, reglementen en voorschriften.
Om het thema van mijn werkjubileum voort te zetten en mijn belofte na te komen wil ik de diepte ingaan met een verhaal over de redenen dat ik ondernemer ben geworden. Omdat het verhaal vrij lang blijkt te zijn, ga ik het opsplitsen.
Het idee om freelancer (ofwel zzp’er) te worden was in feite helemaal niet nieuw. Tal van mijn buitenlandse vrienden zijn al jaren zzp’er geweest. Het gaat vooral om ICT-specialisten omdat zij wellicht in de meerderheid zijn onder degene die uit de voormalige Sovjet-Unie komen.
Pal voordat we naar het Franse Lille vertrokken om daar oud en nieuw te vieren, kreeg ik een briljant idee om autobanden te verwisselen. Voor de zekerheid, want we zouden door drie landen heen rijden, en er was een kans op sneeuw.
Op zich was het een goed idee, maar zulke dingen kun je beter wél van tevoren doen. Mijn zoon wilde de verwisseling zelf uitvoeren en op een bepaald moment ging het mis. Wegens teveel kracht was één van de vijf wielbouten afgebroken.
Vlak voor oudejaarsavond kwam er lichte vorst van -2 °C terwijl er nog steeds geen sneeuw lag. Het groene gras was ’s ochtends al erg mooi met rijp overdekt.
Wit geworden bomen langs het Amsterdam-Rijnkanaal, dat voorbij Houten loopt, kregen een ontzettend prachtig uiterlijk:
Gisteren, 17 december, heeft een Rotary Santa Run in Houten plaatsgevonden. Voor maar €10 kreeg iedere deelnemer een rood Santa Claus-kostuum, een paar drankvouchers en de mogelijkheid om deel te nemen aan een leuk en gezellig evenement. De opbrengst van de run gaat naar goede doelen, waaronder Jeugdsportfonds Houten en De Nierstichting.
Rond twee uur ’s middags verzamelden er ongeveer vijfhonderd Santa’s van allerlei leeftijden op het centrale plein van ons Houten.
Ik vind de huidige tendens om alles wat Wi-Fi, Bluetooth of internetverbinding heeft “slim” te noemen een beetje vervelend. Zo kennen we al slimme wasmachines, slimme horloges, slimme rookmelders, slimme tandenborstels enzovoort. Nu zijn verkeerslichten aan de beurt volgens onze plaatselijke krant. Een nieuwsartikel vertelt over het eerste slimme verkeerslicht in ons land dat in Houten is geïnstalleerd.