Laten we, als vervolg op het Vormen vs. personen verhaal, een stap zetten van de abstracte theorie naar een praktischer zicht op ondernemerschap.
Ik zou willen beginnen met de omstandigheden die me tot mijn besluit hebben aangezet. In 2016 kreeg ik, tijdens een reorganisatie bij de ING Bank die toen mijn werkgever was, de keuze om hetzij voor mijn baas te blijven werken dan wel me op een avontuurlijke freelance weg te begeven.
In mijn vorige post heb ik voor- en nadelen van ondernemerschap op een rijtje gezet. Maar wat houdt dat eigenlijk in — ondernemer zijn?
Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden moet je je lang en breed verdiepen in talrijke wettelijke bepalingen, reglementen en voorschriften.
Om het thema van mijn werkjubileum voort te zetten en mijn belofte na te komen wil ik de diepte ingaan met een verhaal over de redenen dat ik ondernemer ben geworden. Omdat het verhaal vrij lang blijkt te zijn, ga ik het opsplitsen.
Het idee om freelancer (ofwel zzp’er) te worden was in feite helemaal niet nieuw. Tal van mijn buitenlandse vrienden zijn al jaren zzp’er geweest. Het gaat vooral om ICT-specialisten omdat zij wellicht in de meerderheid zijn onder degene die uit de voormalige Sovjet-Unie komen.