Visum. Moskou

Door Dmitry Kann 2 min te lezen
Deze post  in het Russisch

In Moskou kwam ik vrij laat aan, om half elf. Documenten bij de Nederlandse ambassade werden in principe tussen 9:00 en 12:00 uur ingenomen, dus ik had de stille hoop dat ik toch op tijd zou kunnen komen om mijn aanvraag in te dienen.

Die hoop verdween toen we tot stilstand kwamen in een grote file tijdens onze reis van Vnukovo Airport. Het vervelende was dat ik nog maar één halte verwijderd was van het metrostation. Daar kwam ik pas om twaalf uur aan. Daarom ging ik niet naar de ambassade maar naar mijn neef die met zijn gezin toen in Moskou woonde. Sterker nog, ik denk niet dat ik met mijn enorme koffer de ambassade binnen zou mogen. Niet zonder hem grondig door te zoeken in ieder geval.

Image

’s Ochtends 2 april kwam ik bij de ambassade. Ik werd begroet door een beleefde veiligheidsagent, die mij vroeg om mijn mobiele telefoon uit te zetten en checkte of ik geen bom bij me had. Ik had er geen, dus ik werd voor de eerste keer toegelaten op het grondgebied van het Nederlandse Koninkrijk, waartoe de ambassade gerekend wordt. Binnen stond er een rijtje mensen die allemaal naar een Nederlands visum verlangden. Een knap meisje achter de balie had het rijtje vrij snel weggewerkt, meestal met een negatief resultaat: bij sommige mensen ontbraken de benodigde documenten, bij anderen moest de consul er iets aan doen en die was daar op dat moment niet. Ik was ook bereid een blauwtje te lopen maar vreemd genoeg is het allemaal goed afgelopen, en ook snel. Nadat ze mijn naam op de lijst had gevonden, vroeg ze of ik het visum dezelfde of de volgende dag wilde hebben. Daar antwoordde ik op dat ik het migratieproces, dat al maanden gaande was, zo snel mogelijk wilde afronden, dus dezelfde dag zou het beste uitkomen.

Daarna ging ik naar een KLM-verkoopkantoor om een ticket naar Amsterdam te kopen, en heb ik nog een beetje in de Alexandertuinen, vlakbij het Kremlin, gewandeld. Er waren veel buitenlanders die voortdurend door politieagenten werden gecontroleerd. Toen de tijd om was kwam ik weer naar de ambassade en kreeg ik mijn paspoort met een visum erin.

Mijn vlucht naar Amsterdam vertrok op de volgende ochtend uit Sheremet’yevo 2. Als het je niets zegt, kun je die airport óf via metro + trein + bus bereiken, óf met de taxi, en ik koos voor de laatste om tijd en moeite te besparen. ■

Abonneren op blog updates:

Commentaren

Delen: